کسب‌ و کارهای کوچک به چه چیزی نیاز دارند؟

وقتی صحبت از اقتصاد و اشتغال می‌شود، اغلب ذهن‌ها به سمت استارتاپ‌های فناوری می‌رود. اما حقیقت این است که کسب‌ و کارهای کوچک موتور اصلی ایجاد شغل و رشد اقتصادی در جوامع هستند. شان گرین (فارغ‌التحصیل ۱۹۹۰)، سرمایه‌گذاری که پیش‌تر در سازمان کسب‌وکارهای کوچک آمریکا فعالیت داشته، در گفت‌وگویی با ییل اینسایتز توضیح می‌دهد که چگونه سیاست‌های بهتر دولتی و دسترسی بیشتر به سرمایه می‌تواند به رشد این کسب‌وکارها کمک کند.

شان گرین
مدیرعامل در شرکت سرمایه‌گذاری Siguler Guff
۱۷ ژانویه ۲۰۱۷

کسب‌ و کارهای کوچک، که توسط سازمان کسب‌وکارهای کوچک آمریکا (SBA) به شرکت‌هایی با کمتر از ۵۰۰ کارمند تعریف می‌شوند، ۹۹٪ از تمام شرکت‌های ایالات متحده را تشکیل داده و ۵۷ میلیون نفر  یعنی ۴۸٪ از مشاغل بخش خصوصی را به کار گرفته‌اند. در دنیای کسب‌وکارهای کوچک، تنوع گسترده‌ای از استارتاپ‌های فناوری گرفته تا تولیدکنندگان خانوادگی و رستوران‌ها و خشکشویی‌های محلی وجود دارد.

شرکت‌های فناوری با پتانسیل سودآوری بالا همواره توجه رسانه‌ها و سرمایه‌گذاران را جلب می‌کنند. اما دیگر کسب‌وکارهای کوچک نیز ظرفیت رشد دارند و مهم‌ترین نقش آن‌ها ایجاد شغل است. موفقیت آن‌ها به نفع همه است؛ به عنوان نمونه، بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۳، بیش از ۶۳ درصد از خالص مشاغل جدید توسط همین شرکت‌ها ایجاد شده است.

برای درک اینکه چه عواملی باعث رونق کسب‌وکارهای کوچک می‌شود، ییل اینسایتز با شان گرین گفت‌وگو کرد. گرین مدیرعامل یک شرکت خصوصی سرمایه‌گذاری است و پیش‌تر در SBA به عنوان معاون سرمایه‌گذاری و مشاور ویژه نوآوری فعالیت کرده است. او همچنین بنیان‌گذار و مدیرعامل استارتاپ گردشگری آنلاین away.com بود که در نهایت آن را به شرکت Orbitz فروخت.

مهم‌ترین نقش کسب‌ و کارهای کوچک در اقتصاد چیست؟

پاسخ ساده است، ایجاد شغل. مطالعات فراوان نشان داده‌اند که عمده ایجاد مشاغل جدید خالص، از سوی کسب‌ و کارهای کوچک است. شرکت‌های بزرگ هرچند افراد زیادی را به کار می‌گیرند، اما در مجموع با گذشت زمان مشاغل را کاهش می‌دهند. بنابراین به صورت کلان، این کسب‌وکارهای کوچک هستند که به اقتصاد شغل اضافه می‌کنند.
البته همه کسب‌وکارهای کوچک یکسان نیستند. تقریباً ۲۶ میلیون کسب‌وکار کوچک وجود دارد؛ از این میان ۲۰ میلیون کسب‌وکارهای شخصی هستند و الباقی ۶ میلیون کسب‌وکاری که کارکنان دیگری دارند.

دسته‌بندی کسب‌ و کارهای کوچک

شان گرین کسب‌ و کارهای کوچک را به سه گروه اصلی تقسیم می‌کند:

1. کسب‌وکارهای محلی خانوادگی: مثل رستوران‌ها یا خشکشویی‌ها که اگرچه شغل‌آفرینی زیادی دارند، اما موتور اصلی ایجاد مشاغل جدید نیستند.
2. استارتاپ‌های فناوری پرریسک که نوآوری را به جلو می‌برند، اما تعداد مشاغل مستقیم محدودی ایجاد می‌کنند.
3. شرکت‌های خانوادگی در حال رشد پایدار با درآمد چند ده میلیون دلاری و صدها کارمند، که به‌عنوان موتور اصلی ایجاد شغل در حوزه‌هایی مانند تولید، خدمات و خرده‌فروشی شناخته می‌شوند.

مشاوره کسب و کار و فروش

آیا توجه زیاد به بخش فناوری نقطه‌ضعف ایجاد می‌کند؟

من خودم کارآفرین فناوری بوده‌ام و با توجه زیاد به این حوزه مشکلی ندارم. اما باید توجه بیشتری به سایر دسته‌های کسب‌وکار شود، چون در کل، کسب‌وکارهای کوچک آن‌قدر که شایسته‌اند دیده نمی‌شوند.
سرمایه‌گذاری خطرپذیر به خوبی از استارتاپ‌ها حمایت می‌کند. چالش اصلی، فراهم کردن سرمایه برای سایر کسب‌وکارهای کوچک است.

چالش اصلی: دسترسی به سرمایه

این موضوع همواره یک چالش بزرگ بوده است. برخی می‌گویند سختی دریافت سرمایه باعث می‌شود تنها شرکت‌های شایسته بقا پیدا کنند؛ که این همان ذات نظام سرمایه‌داری است. اما واقعیت این است که ناکارآمدی‌های زیادی در بازار وجود دارد.
برای نمونه، در بازار سرمایه‌گذاری خصوصی و خطرپذیر، سرمایه‌گذاران نهادی معمولاً تمایلی به سرمایه‌گذاری‌های کوچک ندارند، زیرا هزینه‌های معامله بالا می‌رود. همین گرایش به بزرگی در سیستم بانکی هم تکرار شده است. طی ۲۰ سال اخیر تعداد بانک‌های وام‌دهنده به کسب‌وکارها تقریباً نصف شده است. علاوه بر این، مقرراتی مثل بازل ۳ و داد فرانک ریسک وام‌دهی به کسب‌وکارهای کوچک را بالا برده‌اند؛ بنابراین گرفتن وام برای کسب‌وکارهای کوچک روزبه‌روز سخت‌تر می‌شود.

نقش تأمین مالی جمعی (Crowdfunding) چقدر می‌تواند مهم باشد؟

من در تدوین قانون Jobs Act نقش داشتم که یکی از اهدافش تسهیل تأمین مالی جمعی برای کسب‌وکارها بود. به نظر من، کراودفاندینگ می‌تواند برای کسب‌وکارهای کوچک محلی یا خانوادگی که اهداف رشد متوسط دارند، بسیار حیاتی باشد.
سرمایه‌گذاری خطرپذیر به دنبال “ضربه‌های بزرگ” است، اما کراودفاندینگ می‌تواند از کسب‌وکارهایی حمایت کند که شاید در نگاه اول کوچک و محلی به نظر برسند اما برخی از آن‌ها در نهایت رشد قابل‌توجهی خواهند داشت.

از کارآفرینی تا سرمایه‌گذاری؛ اکنون روی چه چیزی متمرکز هستید؟

شرکت فعلی من روی کسب‌وکارهای خانوادگی کوچک سرمایه‌گذاری می‌کند؛ شرکت‌هایی که ۳۰ سال یا بیشتر سابقه دارند و حالا به دنبال جذب سرمایه نهادی برای نخستین بار هستند. این شرکت‌ها معمولاً بین ۵ تا ۱۰۰ میلیون دلار درآمد دارند و تعدادشان بسیار زیاد است.
ما در مناطق مختلف آمریکا سرمایه‌گذاری کرده‌ایم؛ از تولید در غرب میانه تا صنایع غذایی در شیکاگو. در حالی‌که سرمایه معمولاً در مراکز مالی بزرگ متمرکز می‌شود، کسب‌وکارهای باکیفیت در همه‌جا وجود دارند.

کوچینگ فردی مدیران

اهمیت نقش جغرافیا و مراکز تخصصی

در سفرهایم با SBA، بسیاری از مناطق می‌پرسیدند چگونه می‌توانند مثل سیلیکون‌ولی شوند. جغرافیا و تخصص‌های منطقه‌ای نقش مهمی در شکل‌گیری کسب‌وکارها دارند. یعنی هر منطقه نباید سعی کنه نسخه‌ی دوم سیلیکون‌ولی باشد، بلکه باید روی نقاط قوت و مزیت‌های بومی خودش تمرکز کند؛ بلکه باید بر تخصص‌ها و مزیت‌های بومی خود تکیه کند.

همان‌طور که نشویل با وجود شهرت در موسیقی، در حوزه مراقبت‌های بهداشتی به قطب کارآفرینی تبدیل شده یا سینسیناتی در محصولات مصرفی رشد کرده است. شکل‌گیری چنین مراکز تخصصی زمان‌بر است و بیشتر از طرح‌های دولتی، به انرژی و خلاقیت کارآفرینان بستگی دارد. دولت می‌تواند سرعت این فرایند را افزایش دهد، اما عامل اصلی، استفاده کارآفرینان از نقاط قوت طبیعی هر منطقه است.

صاحبان کسب‌ و کارهای کوچک بیشتر چه چیزی از دولت می‌خواهند؟

اغلب آن‌ها به دنبال برداشتن موانع هستند. وقتی من در سال ۲۰۰۹ به SBA پیوستم، پس از بحران مالی تلاش کردیم صدای کارآفرینان را بشنویم. یکی از صاحبان کسب‌وکار گفت: «من وام نمی‌خواهم، دولت خودش مشتری بزرگ من است. فقط زودتر پولم را پرداخت کنید!»
نتیجه این شد که رئیس‌جمهور فرمانی صادر کرد تا دولت ظرف ۱۵ روز بدهی خود به کسب‌وکارهای کوچک را پرداخت کند. این تغییر کوچک برای بسیاری حیاتی بود. نمونه‌های مشابهی هم در موضوع مهاجرت و ویزا برای کارآفرینان وجود داشت که با اصلاح قوانین موجود، موانع کاهش یافت.

چطور می‌توان این موفقیت‌ها را در مقیاس وسیع‌تر اجرا کرد؟

کار در دولت فدرال دشوار است، اما اگر تغییری ایجاد شود، اثرش بسیار گسترده خواهد بود. همان‌طور که تاد پارک، مدیر ارشد فناوری آمریکا می‌گفت: «قدرت = جرم × شتاب». دولت “جرم” را دارد، کافی است شتاب به آن بدهیم.
این همان چیزی است که در کارآفرینی هم وجود دارد، شتاب گرفتن، باعث ایجاد تغییر و رشد می‌شود. حتی در دولت نیز می‌توان کارآفرینانه عمل کرد؛ شاید متناقض به نظر برسد، اما ممکن است و وقتی نتیجه بدهد، رضایت‌بخش است.

این متن برگرفته از مقاله اصلی است.